Jumaat, November 05, 2010

disebalik muka tipu aku senyum lebar kat orang :)



Sesuatu menyedarkan aku malam tadi. Lebih kepada seseorang daripada sesuatu itu. 


Isi penting daripada kesedaran itu;
- Semua orang punya hati mesti nak kena jaga
- Hak korang lagi penting daripada aku
- Biar aku susah, janji kau orang senang, takpe.
- Aku dah biasa orang buat macam ni kat aku, takpe.
- Bila tiba kat aku, jawapannya, takpe.
- Oh ya, semua benda kita kongsi kan. Lupa. Takpe2.
- Herdik, tengking, aku dah biasa, takpe.
- Aku heartless, buat macam mana pun, takpe.


Solusi untuk masa depan;
- Aku dah nak pergi, bagus untuk kau orang.
- Killer face ni dah takde lagi nanti, senang la kau orang.
- Suatu hari aku rasa aku kena tadah tangan kat kau orang menganjing mintak simpati, "tolong. tolong...bagi la aku sikit respek. sikit je. aku tak mintak banyak. aku pun nak merasa jugak rasa orang respek kat aku"


Feedbacks pada aku;
- Aku sedar aku sangat sial kat semua orang.
- Aku tak pernah bagi kebaikan pun kat orang sekeliling.
- Aku takde dalam hidup korang lagi bagus, kot?
- Aku banyak bawak masalah je dari bagi kebaikan.
- Ye, aku tak bersyukur. Kau je tau bersyukur. Anak bini kau lagi banyak bersyukur dari aku.
- Hidup aku motif dia satu je, nak senangkan hati semua orang tak payah fikir diri sendiri. Aku tak boleh jadi selfish, rite?
- Benda aku paling bagus buat, rimaskan orang, bazirkan masa orang, susahkan orang, etc.
- Aku sombong, tau dah tu.




Rimas kan tengok aku?,
a-san

Tiada ulasan: